شاید اولین و مهمترین ماده ای که که از آمفتامین بدست آمد و در سطح وسیع مورد استفاده قرار گرفت، اکستازی باشد. قرص اکستازی از چند سال بندرت در کشور ما مشاهده و مصرف می شد اما در سال های اخیر مصرف آن افزایش یافت و انواع و اقسام این قرص در بازار قاچاق مشاهده شده است. مصرف اکستازی در پارتی ها و میهمانی ها بعنوان یک ماده انرژی زا مصرف می شود و مصرف کنندگان آن می توانند ساعتها بدون استراحت بیدار بمانند و از انرژی های نهفته یا ذخیره در جسم خود در حد بالایی بهره برداری نمتایند که پس از مدتی شدیدا با کمبود انرژی مواجه می گردند که از ظاهر آنان کاملا مشخص می شود. متاسفانه یکی از تبلیغات غلط در مورد این ماده مخدر این است که حتی رسانه های جمعی از آن بعنوان قرص شادی یاد می کنند در حالیکه این ماده از خود هیچ گونه انرژی و شادی ندارد و انرژی های ذخیره شده جسم را به یکباره آزاد می کند و انرژی که بایستی در طول چندین شبانه روز مصرف شود، یک شبه استفاده می شود و بعد از تمام شدن اثر آن شخص مصرف کننده به شدت احساس رکود و خستگی می کند و این آغازی است برای مصرف دوباره و دوباره  تا اعتیاد کامل که متاسفانه مصرف کنندگان اکستازی به طرف شیشه و کراک کشیده شده اند.

در حال حاضر مصرف شیشه در مقایسه با اکستازی افزایش بیشتری یافته است. شیشه تقریبا همان خواص اکستازی را دارد با این تفاوت که اکستازی اغلب به صورت قرص و خوراکی و به ندرت بوسیله روش جذبی از طریق پوست استفاده می شود اما شیشه بصورت تدخین یا کشیدنی مصرف می شود.

برای مصرف شیشه ابزار مخصوص وجود دارد که به آن پایپ Pipe گفته می شود و شبیه شبیه یک چپق شیشه ای است که کاربرد آن بیشتر در خارج ایران مشاهده شده است. اما در کشور خودمان مصرف کنندگان ابزار دیگری را جایگزین این چپق شسشه ای کرده اند که به راحتی با یک لامپ درست می شود به این صورت که انتها یا سرپیچ لامپ روشنایی را جدا کرده و آن را به همراه محتویات لامپ بیرون می آورند، سپس شیشه را داخل این حباب تو خالی ریخته و با قرار دادن یک لوله خودکار در داخل آن و مسدود کردن انتهای آن با ماده ای مثل آدامس، آماده مصرف می شود. در مرحله بعد با شعله فندک شیشه داخل حباب را از بیرون حرارت می دهند و از طریق لوله ای که از انتهای حباب بیرون آمده است بصورت کشیدنی مصرف می شود. نشئگی حاصل از مصرف این ماده تقریبا شبیه هیچ مادهدمخدر دیگری نیست. عوارض مصرف این ماده بسیار خطرناک و سنگین است. مصرف کنندگان این ماده در ابتدای مصرف پس از مصرف گاه تا 72 ساعت حتی یک دقیقه نمی خوابند. در این مدت توهم شدید و خیره شدن به یک نقطه خاص برای چندین ساعت و همینطور رفتارهای بی پروا، از حالات نشئگی این ماده محسوب می شود. بعضی از مصرف کنندگان شیشه پس از مصرف با توجه به توهم شدید به تصور پرواز خود را از پنجره ساختمان چند طبقه به پایین پرتاب کرده اند. پس از بین رفتن اثر این ماده شخص مصرف کننده طوری احساس خستگی و کوفتگی می کند که  حدود 48 ساعت بصورت پیوسته خواب باشد و پس از بیداری سردردهای شدید، بی قراری، لرزش و حرکات غیر عادی بدن مثل دست و سر پیدا می کند. مصرف کنندگان شیشه برای از بین بردن این حالت دوباره مصرف می کنند و مانند سایر مواد مخدر فرایند اعتیاد آغاز می شود و پس از مدتی مصرف کننده شیشه یک معتاد تمام عیار می شود که البته با معتادان و مصرف کنندگان سایر مواد مخدر مپل تریاک  وحتی هرویین بسیار تفاوت دارد. عوارض مصرف شیشه را در طول چند ماه ، حتی مصرف هرویین در طول چندین سال به وجود نمی آورد. مصرف کننده شیشه در حالت خماری آن دست به حرکات جنون آمیزی می زند که شاید از دیوانگان زنجیری هم سر نزند. از مهمترین عوارض طولانی مدت شیشه که معمولا بعد از گذشت کمتر از شش ماه مصرف خود را نشان می دهد اختلال شدید در عملکرد دریچه پروستات است که معمولا ادرار و اسپرم با هم دفع می شوند. آسیب های شدید کبدی و جوش های صورت، کوچک شدن بیضه ها به همراه درد شدید و تضعیف قوای جنسی از دیگر عوارض این ماده است. متاسفانه در صحبتهای عامیانه گفته می شود که شیشه چون مورفین ندارد پس اعتیاد هم ندارد. این ماده نیز مانند سایر مواد مخدر بر سیستم مغزی آثار مخرب خود را اعمال می کند. 

نویسنده : یوسف بلیدئی

منبع: وبلاگ آذرحكمت نیا و سایت:www.hoghoghfarda.blogfa.com